Tai Chi school 太 極 Bai Long 白龙
Yang Lu-Chan (1799 – 1872, zie foto links) is de geestelijke vader van de Yangstijl. Hij heeft Tàijíquán geleerd van de Chen familie. grootmeester Yang was zeer goed en zeer vaardig. Hij heette daarom ook “Yang de onoverwinnelijke”.
Yang Jianhou (1839–1917), of Yang Chien-hou, was de jongste zoon van de oprichter van Yang-stijl t’ai chi ch’uan, Yang Luchan, en een bekende leraar van de zachte krijgskunst van t ‘ ai chi ch’uan (taijiquan) in de late Qing-dynastie China. Yang’s oudere broer, Yang Pan-hou, was de oudste van Jianhou’s generatie en ook een belangrijke instructeur van t’ai chi ch’uan. Yang Jianhou’s zonen Yang Chengfu en Yang Shao-hou waren ook beroemde leraren van t’ai chi ch’uan. [1] [3]
De kleinzoon van Yang Lu-Chan is de bekende grootmeester Yang Cheng-Fu (1883 – 1936, zie foto rechts). Hij is de grondlegger van de Yang-stijl zoals we die nu eigenlijk kennen. Door zijn vriendelijke karakter had hij veel leerlingen.
Jiang Yukun (Chinese: 蒋玉堃; pinyin: Jiǎng Yùkūn; 1913–1981 foto rechts) werd in 1913 in Hangzhou (provincie Zhejiang) geboren en overleed in 1981. Op zevenjarige leeftijd begon hij onder leiding van zijn oom met de Wushu training. In de dertiger jaren leerde hij Yangstijl van Yang Cheng-Fu die op dat moment les gaf aan het Wushu instituut van de provincie Zhejiang.Jiang Yu Kun slaagde voor het toelatingsexamen van het Nanjing China Central Wushu instituut waar hij naast Tàijíquán ook Baqua en Xingyi Quan van Jiang Rong Qiao en Huang Bo Nian leerde.
In deze tijd leerde hij vele aspecten van het Wushu, waar onder de Kunst van het Wudang-zwaard van Huang Yuan Xia. Omdat Jiang Yu Kun zeer hard en veel oefende won hij vaak: in 1930 werd hij kampioen van Zhejiang, in 1933 scoorde hij het hoogste bij het eindexamen van het Nanjing China Central Wushu instituut, in 1948 won hij de nationale sportprijs, in 1956 ontving hij twee eerste prijzen tijdens de nationale Wushu wedstrijd en in 1975 werd hij uitgenodigd om de rol van nationale Wushu trainer over te nemenYang Cheng-Fu heeft Tàijíquán zo opgezet dat het nog meer de gezondheid ten goede komt. In die tijd was het heel belangrijk voor China om het volk weer gezond te maken na jaren lange onderdrukking van verschillende buitenlandse overheersers. Ook was het in het openbaar beoefenen van een vechtkunst verboden.
Bijna alle Yang-stijlen zijn afgeleid van de stijl van Yang Cheng-Fu. Veel van Yang Cheng-Fu’s leerlingen hebben zelf toevoegingen/wijzigingen uitgevoerd en zo hun eigen “Yang”-stijl samengesteld. Een Yangstijl hoeft niet altijd geheel een Yangstijl te zijn. Bijvoorbeeld de Yangstijl 48 vormen (competitievorm) is in 1976 samengesteld. Deze Yangstijl bevat ook elementen van de Chen-, Wu- en Sunstijl.
Jiang Yu
Kun beheersde veel aspecten van de interne kunst, maar vooral Da Jia (Large Frame) en Xiao Jia (Small Frame) van de Yang-stijl, Taiji Jian (zwaard) en de beroemde Wudang zwaardkunst.Jiang Yu Kun was zeer selectief voor wat betreft zijn leerlingen. Als je in zijn oog niet de juiste lichaamsbouw of niet de vereiste inspanning zou kunnen leveren, dan werd je niet toegelaten als leerling. Hij stelde ook hoge eisen aan zichzelf, hetgeen je ook weer terug ziet in de Yangstijl 43 vormen.
De traditionele Yangstijl 43 vormen is een van de ervenissen van grootmeester Yang Cheng Fu. Meester Jiang Yu Kun heeft deze stijl gelukkig doorgegeven aan zijn studenten. De Yangstijl 43 vormen heeft hoge en diepe standen, mooie ronde en krachtige bewegingen met veel detail. Meester Jiang Yu Kun vertelde vaak dat hij deze stijl min of meer heeft samengesteld. Echter, meester Tang Wei vertelde dat eigenlijk grootmeester Yang Cheng Fu het enekel jaren voor zijn dood heeft gemaakt. Veel van zijn kennis en vaardigheden vind je weer terug in de stijl. Dit geldt tevens voor de zwaardvorm, de sabelvorm en de speervorm.
Eens heeft Jiang Yu Kun alles beschreven en foto’s laten maken van zijn standen. Daar is de fotograaf mee aan de haal gegaan en meester Jiang heeft er nooit meer iets van gehoord (In Hong Kong is de sabelvorm veel later in een klein boekje opgedoken). Meester Jiang is daar zo door teleurgesteld geraakt, dat hij daarna slechts sporadisch geschreven informatie vrij gaf.Nog steeds geven enkele van zijn leerlingen les in zijn stijl. Meester Tang Wei heeft lang en intensief gestudeerd bij meester Jiang Yu Kun en beheerst meerdere stijlen Tàijíquán inclusief alle wapensets en push hands.
Meester Tang Wei (1933), afkomstig uit Nanjing China, gaf meer dan > 40 jaar les in Nederland in Tàijíquán en Qi Gong. Meester Tang Wei beheerst enorm veel Tai Chi vormen alsook verschillende andere interne Chinese martiale vormen, evenals vele wapenvormen binnen de verschillende stijlen.
Meester Tang Wei is in 2019 gestopt met het geven van lessen. In China was meester Tang verbonden aan de Nanjing Martial Arts Association. Vanaf zijn zevende begon hij daar reeds onder leiding van verschillende Chinese meesters en leraren om de Chinese martiale kunsten te leren en beoefenen.
Bronvermeldingen voor bovenstaande tekst Yang familie lijnen
